Protisty Roślinne

Protisty Roślinne

Typ: Eugleniny

·      inaczej zwane są klejnotkami

·      jednokomórkowe

·      zwykle słodkowodne

·      w większości prowadzą swobodny tryb życia

·      poruszają się w wodzie za pomocą dwóch wici

·      nie posiadają ściany komórkowej

·      ich chloroplasty pochodzą od zielenic

·      Posiadają również dwie wici, których jedna jest znacznie dłuższa od drugiej, nie wychodzącej z gardzieli. Obie wici ulokowane są w tzw. Ampułce

·      Eugleniny posiadają również światłoczułą plamkę.  Ma ona za zadanie zasłaniać fotoreceptor ulokowany nieopodal nasady wici.

·      Są spokrewnione ze świdrowcami ! ! !

·      Głównie fotoautotrofy, zawierające chlorofil a i b oraz karotenoidy

·      Mogą się żywić również innymi protistami oraz bakteriami, pobieranych drogą fagocytozy i trawionych w wakuolach pokarmowych

·      Mogą nie posiadać chloroplastów i są wtedy heterotroficzne. Dzieje się także czasami tak że fotoautotrofy przy braku światła stają się heterotrofami, pobierając z zewnątrz materię organiczną.

·      Podczas poruszania się w wodzie mogą zmieniać swój kształt, ponieważ otacza je elastyczna pellikula.

·      Mogą żyć także w środowisku zanieczyszczonym takim jak: kałuże, stawy, sadzawki, ścieki, brudne jeziora.

·      Ich materiałem zapasowym jest polisacharyd paramylon.

·      Niektóre gatunki (rodzaj Peranema) są zawsze bezbarwne i heterotroficzne.

·      Rozmnażają się wyłącznie bezpłciowo poprzez podział podłużny komórki, w którym otoczka jądrowa nie zanika, a chromosomy po zakończonym podziale pozostają wciąż zespiralizowane i zamknięte.

·      Najczęściej spotykanym w Polsce gatunkiem jest Euglena zielona (inaczej mówiąc Klejnotek Zielony)

Typ: Tobołki

·      jednokomórkowce

·      występują formy autotroficzne jak i heterotroficzne

·      Najliczniejszą grupą tobołków są Bruzdnice:

Ø Jednokomórkowe wiciowce, żyjące w toni wodnie zwykle pojedynczo, rzadziej kolonijnie.

Ø Charakterystycznym elementem ich budowy są dwie bruzdy, przebiegające pod kątem prostym względem siebie z czego jedna umieszczona jest części równikowej komórki.

Ø Ich ciało pokryte jest pancerzykiem celulozowym.

Ø Posiadają dwie wici ulokowane wewnątrz bruzd. Wici te służą im do poruszania się.

Ø Materiałem zapasowym bruzdnic jest skrobia oraz tłuszcze.

Ø Wiele morskich bruzdnic wykazuje zdolność do bioluminescencji.

Ø Większość bruzdnic jest zdolna do fotosyntezy.  W związku z tym zawierają chlorofile a i c. Innymi barwnikami są karotenoidy(m.in. fukoksantyna). Pozostałe są bezbarwne, żywiące się innymi mikroorganizmami.

Ø Mogą żyć w symbiozie z bezkręgowcami i nazywamy je wtedy zooksantellami, nie mają wtedy płytek celulozowych oraz wici, są zdolne do fotosyntezy i dostarczają węglowodanów, otrzymując w zamian warunki do życia.

Ø Inne są pasożytami żyjącymi kosztem gospodarza.

Ø Rozmnażają się zwykle bezpłciowo poprzez podział. Zasadniczą cechą tego podziału jest to, że chromosomy w jadrze komórkowym są stale skondensowanie. Podczas mitozy bądź mejozy osłonka nie zanika, a wrzeciono kariokinetyczne formuje się poza jądrem. Chromosomy s przyczepione do osłonki jądrowej, a zadaniem wrzeciona kariokinetycznego jest rozdzielenie chromosomów potomnych oraz powstałych jąder potomnych.

Ø Mogą pojawiać się w dużych ilościach , tworząc zakwity wody, barwiące przybrzeżne wody na pomarańczowo, brązowo, czerwono, stąd nazwa czerwone pływy.

Typ: Chryzofity

·      Wszystkie są samożywne, przeprowadzające fotosyntezę.

·      Posiadają chloroplasty otoczone czterema błonami.

·      Posiadają barwniki: chlorofil a i c oraz karoten, ksantofile (głównie fukoksantyny)

·      Substancje zapasowe to laminaryna, chryzolaminaryna, mannitol, tłuszcze.

·      Dzielimy je na:

1.   Brunatnice

·  Wszystkie są wielokomórkowe i osiągają wielkość do 75 metrów

·  Największe mające najbardziej skomplikowaną budowę glony.

·  Posiadają budowę plechową ciała.

·  Nie poruszają się, gdyż są przytwierdzone do podłoża.

·  Budowa listownicowców- największych brunatnic:
- wydłużone komórki przewodzące substancje odżywcze od nibyliści do innych części ciała
- mocne i skórzaste; zróżnicowane na liściopodobne blaszki (fylloidy), prowadzące fotosyntezę,              łodygopodobne (kauloidy), oraz chwytnikopodobny ryzoid, przypominający korzenie.
- wypełnione gazem pęcherze pławne umożliwiają unoszenie się na wodzie nibyliści

·  Posiadają zdolność do przeprowadzania fotosyntezy dzięki zawartości chlorofilu a i c

·  Posiadają również inne barwniki takie jak fukoksantynę, będącą karotenoidem.

·  Głównym materiałem zapasowym jest polisacharyd laminaryna.

·  Występują w chłodnych morzach, wzdłuż skalistych wybrzeży.

·  Oddychają tlenowo.

·  Mają zastosowanie w produkcji past do zębów, kremów do golenia i lodów.

·  Źródło witamin i jodu.

·  Przedstawicielami są: kalperia, laminaria, listownica, morszczyn

·  Cykl życiowy jest skomplikowany.
Cykl życiowy brunatnic na podstawie listownicy:

Þ        Sporofit jest diploidalny i produkuje haploidalne zarodniki (zoospory) w procesie mejozy.

Þ            Zarodniki przekształcają się w gamety.

Þ            Gamety dzielą się mitotycznie tworząc haploidalne gametofity męski i żeński.

Þ            Gametofity przechodzą podziały mitotycznie. Gametofit męski produkuje dodatkowo plemniki, które zapładniają żeński gametofit, tworząc zygotę.

Þ            Zygota dzieli się mitotycznie i rozrasta aż utworzy Sporofit.

Þ            (możliwy jest też wariant przejścia ze sporofitu w zygotę z pominięciem zoospor)

2.   Okrzemki

·   Jednokomórkowce

·   Występują pojedynczo w wodach słodkich i słonych, rzadziej kolonijnie

·   Zbudowane z dwuczęściowej ściany komórkowej: z wieczka i z denka, gdzie zawsze wieczko jest większe od denka

·   Posiada także żeberka między którymi wysuwa swoje wypustki cytoplazmatyczne.

·   Posiadają barwinki umożliwiające fotosyntezę- chlorofil a i  c.

·   Pozostałe barwniki jakie posiadają to karotenoidy

·   Poruszają się ruchem ślizgowym.

·   Rozmnażają się przez podział komórki:
Po podziale każda z komórek potomnych dostaje część ściany komórki pierwotnej, ale dobudowuje zawsze denko (nawet jeśli otrzymała ona denko komórki pierwotnej). Po kilku podziałach komórki, ściana może zostać odrzucona, aby zapobiec nadmiernemu zmniejszaniu się. Komórka dzieli się mitotycznie i zaczyna rosną do momentu osiągnięcia normalnych rozmiarów.  Dopiero wtedy wytwarza nową ścianę komórkową. Może zacząć rozmnażać się płciowo poprzez oogamię lub izogamię.
~!~ Wniosek: Po każdym podziale powstaje 1 komórka mniejsza od komórki pierwotnej, i komórka o takich samych rozmiarach jak pierwotna.

·   Część z nich wchodzi w skład planktonu, a inne żyją a skałach i innych powierzchniach.

·   Skorupki okrzemek trudno się rozpadają. Opadając na dno tworzą po pewnym czasie skałę osadową- ziemię okrzemkową.

3.   Złotowiciowce

·  Jednokomórkowe

·  Prezentują różne formy życiowe. Większość z nich jest wiciowcami (w tym i kolonijne), zdarzają się czasami formy ameboidalne.

·  Można je spotkać licznie występujące w wodach słodkich, gdzie mogą powodować zakwity.

·  Tak jak pozostałe Chryzofity, posiadają chlorofil a i c, karotenoidy a także ksantofile

·   Ich chloroplasty są otoczone czterema błonami.

·   Dinobryon- wiciowiec kolonijny, Ochromonas- wiciowiec żyjący pojedynczo.